трафе́й

(лац. trophaeum, ад гр. tropaion = помнік перамогі)

1) зброя і ваенная маёмасць, захопленая ў пераможанага праціўніка ў час вайны;

2) перан. здабыча як сведчанне поспеху ў якой-н. галіне (напр. паляўнічыя трафеі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)