то́піка

(гр. topika, ад topos = месца)

1) уменне карыстацца агульнымі меркаваннямі пры выкладзе якой-н. тэмы;

2) агульнае палажэнне, якое можна дастасаваць да ўсіх аднародных выпадкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)