та́ра

(іт. tara, ад ар. tarha = вылічэнне)

1) матэрыял для ўпакоўкі і транспартавання прамысловых тавараў і сельскагаспадарчых прадуктаў (бочкі, мяшкі, скрынкі і інш.);

2) вага ўпакоўкі тавару, а таксама сродкаў перавозкі (напр. таварнага вагона).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)