та́мбур

(фр. tambour < ар. tāmbūr, ад перс. täbīr = барабан)

1) закрытая пляцоўка чыгуначнага пасажырскага вагона;

2) частка памяшкання паміж знадворнымі і ўнутранымі дзвярамі для засцеражэння ад ветру, холаду;

3) род вязання або вышывання вочка ў вочка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)