сінхрані́я
(ад гр. synchronos = адначасовы)
1) лінгв. суіснаванне і ўзаемазалежнасць элементаў мовы ў які-н. перыяд яе гісторыі (параўн. дыяхранія);
2) тое, што і сінхранізм.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)