сінартро́з
(ад гр. syn = разам + arthron = сустаў)
анат. нерухомае або маларухомае злучэнне касцей паміж сабой (параўн. дыяртроз) злучальнай тканкай (гл. сіндэсмоз), храстком (гл. сінхандроз), касцявой тканкай (сінастоз).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)