Verbum

сілуэ́т

(фр. silhouette, ад Е. de Silhouette = прозвішча фр. міністра 18 ст.)

1) контурнае аднатоннае адлюстраванне чаго-н. на іншым фоне або выразны контур прадмета;

2) абрысы чаго-н., якія віднеюцца ў тумане, у цемры, на вялікай адлегласці;

3) знешні контур аб’екта ў архітэктуры і скульптуры.