сігіля́рыі

(н.-лац. sigillaria, ад лац. sigillaria = адбіткі)

вымерлыя дрэвы аддзела дзеразападобных, якія існавалі ў другой палавіне палеазою; мелі калонападобны ствол з укрытай доўгім мечападобным лісцем верхавінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)