субстанты́ўны
(ад
1)
2) які дзейнічае без дапамогі іншых рэчываў; незалежны, самастойны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
субстанты́ўны
(ад
1)
2) які дзейнічае без дапамогі іншых рэчываў; незалежны, самастойны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)