сту́пар

(лац. stupor = здранцвенне)

стан прыгнечанасці пры некаторых псіхозах, які выяўляецца ў маўклівасці і поўнай нерухомасці хворага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)