стаіцы́зм

(ад гр. stoa = порцік у Афінах, дзе збіраліся стоікі)

1) кірунак у антычнай філасофіі, які патрабаваў ад чалавека поўнага падпарадкавання пануючай у свеце неабходнасці і ўлады над сваімі страсцямі;

2) перан. стойкасць, мужнасць у жыццёвых выпрабаваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)