статабла́сты

(ад гр. statos = які стаіць + -бласты)

чачавіцападобныя мнагаклетачныя цельцы, адзетыя шчыльнай абалонкай, якія ўтвараюцца ў выніку ўнутранага пачкавання ў прэснаводных імшанак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)