Verbum

стабіліза́тар

(фр. stabilisateur, ад лац. stabilis = устойлівы)

1) прылада, апарат або прыстасаванне для аўтаматычнага падтрымання на зададзеным узроўні параметраў розных працэсаў і машын; адзін з сродкаў аўтаматычнага рэгулявання (напр. с. напружання, с. самалёта);

2) прыстасаванне для падтрымання пастаянства якой-н. велічыні;

3) хім. рэчыва, якое павышае ўстойлівасць матэрыялу (пластмасы, гумы і інш.) да якога-н. уздзеяння.