скалекадо́нты

(н.-лац. scolecodonten, ад гр. skoleks = чарвяк + odus, odontos = зуб)

выкапнёвыя рэшткі сківіц драпежных многашчацінкавых чарвей, якія выяўлены ў адкладах ардовіку, сілуру, дэвону, карбону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)