сераскі́р
(тур. serasker < перс. sär’askär, ад sär = галава + ар. ’askar = воін)
галоўнакамандуючы ў султанскай Турцыі 16—18 ст., з 19 ст. — ваенны міністр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)