рэцыды́ў

(лац. recidivus = які аднаўляецца, вяртаецца)

1) паўторнае праяўленне якой-н. з’явы пасля таго, як яна, здавалася, знікла;

2) новае абвастрэнне хваробы пасля таго, калі чалавек, здаецца, паправіўся;

3) паўторна зробленае злачынства асобай, якая была пакарана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)