рэ́йтар

(ням. Reiter = коннік)

1) наёмны салдат кавалерыі ў арміях Зах. Еўропы, Польшчы і Вялікага княства Літоўскага ў 16—17 ст. і ў Расіі ў 17 ст.;

2) металічны зажым заціск, які надзяваецца на карткі для зручнасці карыстання імі ў картатэцы;

3) гірка на аналітычных вагах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)