ратава́ць

(польск. ratować, ад ням. retten)

1) пазбаўляць ад небяспекі, пагрозы, гібелі; берагчы;

2) хаваць, засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага (напр. р. сена ад дажджу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)