пракура́тар

(польск. prokurator, ад лац. procurator)

1) асоба, якая загадвала фінансамі, кіравала чыёй-н. маёмасцю, гаспадаркай у Стараж. Рыме;

2) адвакат, абаронца ў судах Вялікага княства Літоўскага 16—17 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)