платыбело́дан

(ад гр. platys = плоскі + belone = іголка + odus, odontos = зуб)

хобатная жывёліна міяцэнавай эпохі, ніжнія сківіцы якой разам з біўнямі зрасталіся ў адно ўтварэнне накшталт вялікай плоскай лыжкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)