пла́стыр

[(польск. plaster < ням. Pflaster, ад лац. (em)plastrum < гр. (em)plastron)]

1) нанесеная на тканіну ліпкая лекавая маса, якая прыкладваецца да ран, нарываў;

2) прыстасаванне са спецыяльнай парусіны, якім часова латаюць прабоіны на судне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)