пена́ты

(лац. penates)

1) паводле вераванняў старажытных рымлян багі, якія ахоўвалі дом і сям’ю;

2) перан. родны дом, родны кут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)