паралелепі́пед

(ад гр. parallelos = паралельны + epipedon = плоскасць)

шасціграннік, усе грані якога з’яўляюцца паралелаграмамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)