па́ля

(польск. pal < с.-в.-ням. pfal, ад лац. palus)

забіты ў грунт слуп, які служыць апорай у розных збудаваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)