палеабіяцэно́з

(ад палеа- + біяцэноз)

прыродная сукупнасць арганізмаў, якія жылі разам і захаваліся ў выкапнёвым стане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)