(ад лац. Neptunus = імя бога мора ў старажытнарымскай міфалогіі)
кірунак у геалогіі, пашыраны ў канцы 18 — пач. 19 ст., прыхільнікі якога лічылі, што ўсе горныя пароды ўтварыліся ў марскіх басейнах шляхам крышталізацыі або асядання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)