намінаты́ўны

(лац. nominativus = звязаны з называннем)

1) лінгв. які служыць для называння, абазначэння прадметаў, з’яў, якасцей, дзеянняў (напр. н. сказ);

2) які мае адносіны да намінатыву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)