наменкла́тар

(лац. nomenclator)

1) нявольнік, які пастаянна суправаджаў рабаўладальніка ў Стараж. Рыме;

2) уст. спіс, рэестр тэрмінаў з галіны якой-н. навукі, пералік асоб, каталог.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)