монатэматы́зм

(ад мона- + тэма)

прынцып пабудовы музычнага твора, які характарызуецца аб’яднаннем санатна-сімфанічнага цыкла адной тэмай (параўн. політэматызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)