монакрышта́ль

(ад мона- + крышталь)

адзіночны крышталь, які мае аднародную крышталічную рашотку (параўн. палікрышталь).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)