мезапітэ́к
(н.-лац. mesopithecus)
вымерлая малпа сям. мартышкавых, якая жыла ў канцы міяцэну і ў пліяцэне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)