ма́чта

(рус. мачта < с.-в.-ням. mast, гал. mast)

1) высокі слуп на караблі для мацавання парусоў, а таксама для сігналізацыі, вядзення назіранняў і інш.;

2) высотная вышынная канструкцыя для падвешвання электрычных правадоў, антэн радыёстанцый і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)