мастадо́нт

(н.-лац. mastodon, -ntis, ад гр. mastos = сасок + odus, -ontos = зуб)

вялізная вымерлая хобатная жывёла, продак слана; жыла ў кайназоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)