мажо́р

(фр. majeur, ад лац. maior = вялікі)

1) музычны лад, у аснове якога ляжыць вялікае (мажорнае) трохгучча; мае радасную, бадзёрую афарбоўку гучання (проціл. мінору;

2) перан. вясёлы, радасны настрой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)