ляўко́нія

(ад гр. leukos = белы + ion = фіялка)

травяністая расліна сям. крыжакветных з пахучымі кветкамі розных колераў у гронках, пашыраная ў Міжземнамор’і, Усх. Азіі і Паўд. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная; мацыёла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)