ку́пал
(іт. cupola)
1) пукаты дах у выглядзе паўшар’я (напр. к. царквы);
2) перан. якое-н. пакрыццё акруглай формы (напр. к. парашута).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)