кульміні́раваць

(п.-лац. culminare)

1) дасягаць найвышэйшага напружання, уздыму, развіцця;

2) астр. праходзіць праз нябесны мерыдыян (пра нябесныя свяцілы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)