ке́лля
(с.-гр. kella, ад гр. kellion)
1) пакой манаха (манашкі) у манастыры;
2) перан. невялікі пакой адзінокага чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)