каро́нны

(ад карона)

1)уст. дзяржаўны, урадавы (у манархічных краінах);

2) які найлепш удаецца выканаўцу (напр. к. нумар канцэрта).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)