каро́нны
(ад карона)
1) уст. дзяржаўны, урадавы (у манархічных краінах);
2) які найлепш удаецца выканаўцу (напр. к. нумар канцэрта).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)