капуцы́н
(
1) член каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага ў 1528 г. як адгалінаванне ордэна францысканцаў (носіць плашч з капюшонам);
2) малпа з доўгімі валасамі, якая водзіцца ў трапічных лясах Цэнтр. і Паўд. Амерыкі;
3) голуб з пер’ем на шыі накшталт капюшона.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)