каніяцы́бе
(н.-лац. coniocybe)
накіпны сумчаты лішайнік сям. каліцыевых, які расце ў вільготных лясах на аголеных каранях, трэшчынах кары дрэў, імхах, гнілых раслінных рэштках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)