кантынге́нт

(лац. contingens, -ntis = які дастаецца на долю)

1) сукупнасць людзей аднароднай у якіх-н. адносінах групы, катэгорыі (напр. к. вучняў, к. слухачоў музычнага лекторыя);

2) найбольшая колькасць, норма чаго-н., якая ўстанаўліваецца для пэўнай мэты (напр. экспартны к. тавараў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)