Verbum

кавале́р

(польск. kawaler, ад іт. cavaliere)

1) член рыцарскага ордэна ў перыяд сярэдневякоўя;

2) дваранскі тытул у Іспаніі і Італіі;

3) асоба, узнагароджаная ордэнам;

4) мужчына, які танцуе ў пары з дамай, суправаджае яе на прагулцы і г.д.;

5) нежанаты малады чалавек.