кабала́​1

(тур. kabala, ад ар. qabālä)

1) даўгавое абавязацельства ў Вялікім княстве Літоўскім (14—17 ст.);

2) поўная залежнасць ад каго-н., заняволенне (напр. памешчыцкая к).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)