дэкалі́н
[ад дэка- + (нафта)лін]
арганічнае злучэнне, бясколерная пахучая вадкасць, якая з’яўляецца прадуктам разбаўлення нафталіну; выкарыстоўваецца як растваральнік многіх рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)