дыя́кан

(гр. diakonos)

ніжэйшае духоўнае званне, памочнік свяшчэнніка пры адпраўленні царкоўнай службы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)