дыэле́ктрыкі

[англ. dielectric, ад. гр. di(a) = праз + англ. electric = электрычны]

рэчывы, якія характарызуюцца малой электраправоднасцю, напр. шкло, фаянс, слюда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)