дынацэфа́лы

(ад гр. deinos = страшны + цэфал)

група вымерлых паўзуноў атрада тэрапсідаў, якія жылі ў канцы палеазою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)