дыдактагені́я
[ад дыдакт(ыка) + -генія]
негатыўны псіхічны стан вучня, выкліканы парушэннем педагагічнага такту з боку выхавальніка (настаўніка, трэнера); выяўляецца ў фрустрацыі, страху, прыгнечаным настроі і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)