гэ́бель

(польск. hebel, ад ням. дыялектнага hebel)

сталярны інструмент у выглядзе калодкі з клінам і шырокім лязом для стругання дошак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)